Sjonge jongens...

"Wat ruikt het hier lekker!" "Ik krijg honger nu ik dit ruik!" Eén voor één druppelen de vriendjes van Joël onze keuken binnen. Ik sta er met een verhit gezicht bij. De oven staat al even aan om stapels pizza te bakken. De nasi warmt zich zachtjes op en de saté saus pruttelt op het gas. Vanavond vieren we het kinderfeestje van Joël. En omdat het thema 'de wereld' is, staan er ook verschillende gerechten uit de wereld op het menu. Pizza uit Italië, nasi uit China, broodjes hamburger en hotdog uit Amerika en Duitsland en niet te vergeten ook gewoon friet met mayo en appelmoes. Het uitpakken van de cadeaus gaat grotendeels langs me heen, maar aan de luide kreten in de woonkamer is het een groot succes. En dan is het tijd om te eten. Elf kerels zoeken een plekje aan de tafel. Ook is er nog een buurmeisje om te helpen die gezellig een hapje mee eet. In no - time verdwijnen de stapels broodjes, nasi, pizza en friet in de hongerige magen. Om het nog iets uitdagender te maken liggen er eetstokjes op tafel om er de nasi mee te eten. Het lukt sommigen buitengewoon goed, anderen proberen een poging te wagen, maar zuchten: "Ik ben toch blij dat we in Nederland gewoon met vork en mes eten!" De stemming en het geluid zitten er in elk geval flink in!

Nadat het eten op is, geef ik instructies voor het volgende onderdeel. We gaan buiten een speurtocht doen. En nu het nog februari is, is het om half 7 buiten al donker. En dat maakt het extra leuk! De grote groep word in tweeën gedeeld. Onderling maken ze nog groepjes van 2. Puzzelopdrachten, pen, lampje en zaklamp worden verdeeld en daar gaan ze!

Groepje 2 volgt een kwartier later. Zelf sluit ik me ook aan bij dit groepje. Ik geniet van hun enthousiasme waarmee ze de route proberen te zoeken. En vervolgens schreeuwend aan de anderen vertellen dat er een opdracht is. Het invullen van het land in het juiste hokje in het donker is al een uitdaging op zich! Na ruim 5 kwartier is alles opgezocht en ingevuld. Moe, koud en hongerig komen we weer thuis aan. Daar wachten de taart, limonade en ander lekkers op ons. En dat smaakt goed! We bespreken met elkaar wat de uitkomst van de puzzel is, welke opdrachten leuk of moeilijk waren. Als afsluiting doen we nog even een spelletje en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan!

Het was erg leuk! Van te voren had ik bedacht dat er wel een hele horde in de hondenpoep zou lopen en dit tot boven in mijn huis terug te vinden zou zijn. Gelukkig was dit niet het geval geweest! Wel is het ongelooflijk hoeveel decibel er uit zo 'n groep jongens kan komen! Voor mij was het ook best even afwachten hoe de speurtocht in combinatie met het invullen van de puzzel zou gaan. Maar aan de gezichten van de jongens te zien, was het echt een succes!

Toen ik dacht dat ik alles achter de rug had, kwam alleen zoonlief nog even bij me. "Mam, ik heb nog even een opmerking!" "Oh," zei ik afwachtend "en dat is?" "U noemt het een landenfeestje, maar dat is het niet! Afrika is namelijk geen land, maar een continent! Daarom kunt u het beter een 'wereld feestje' noemen!"

Dus bij deze komt er binnenkort nieuw in de webshop: Speurtocht met thema "de wereld!"